Bİ GÜLÜM YOKTUR

Dünya benim olsa neye yararki
İçinde gün görmüş bi günüm yoktur
Şu yağmurlar "bilmem, niye yağarki
Bağımda açacak bi gülüm yoktur

Zalim felek ile bozuldu aram
Kalmadı ümidim nede bi çarem
Ben hangi derdime oturup yanam
Sanmayınki benim bi derdim yoktur

Zaman ayırmadım aşk ile meşke
Dünya benim olsun "demedim keşke
Dostlar, gezdirdiğim canımdan başka
Malı mülkü bırak bi çulum yoktur

Çalarak, nefsime haram katmadım
Helalinden başka yeyip yutmadım
Beş yıldızlı saraylarda yatmadım
Çul serip yatacak bi yerim yoktur

Kul Yusuf köşeden bucaktan baktı
Görünce dünyayı bulandı aklı
Kötüler çoğaldı insanlık kalktı
Gayrı laf diyecek bi dilim yoktur.


Yusuf Aslan.

BİZİM DE RIZKIMIZI VER.

Rızkı veren ulu Mevla
Bizim de rızkımızı ver
Çoluk çocuk koma darda
Bizim de rızkımızı ver

Evliyasına vardığım
Varıp darına durduğum
Allah deyip yalvardığım
Bizim de rızkımızı ver

Bak işte uğradı yolum
Ben de herkes gibi kulum
İsterim döndükçe dilim
Bizim de rızkımızı ver

Sancağıyın altındayım
Baş ucunda yanındayım
İşte geldim kapındayım
Bizim de rızkımızı ver

El açtırma hiç kimseye
Dahi vicdansız ehline
Muhtaç etme muhannete
Bizim de rızkımızı ver

Bir gün kendimi översem
Elimden al delirirsem
Abdal Musa yı seversen
Bizim de rızkımızı ver

Yusuf u düşürme dara
Gelip dayandım kapına
Ehli Beytiyin aşkına
Bizim de rızkımızı ver.


Yusuf Aslan.


08. 07. 2012 Tarihinde “Abdal Musa, ya gittikten bir iki saat sonra,
dilek ağacının altına oturup yazdığım şiirim.

ABDAL MUSA YA.

Bende el gibi gönlümü
Çevirdim Abdal Musa ya
Ya hızır deyip yolumu
Çevirdim Abdal Musa ya

Hakka bağlı kalmak için
Gönül verip anmak için
Doğru yolu bulmak için
Çevirdim Abdal Musa ya

Bi hayli yol kateyledim
Bilirim ki hateyledim
Şu aklımı mateyledim
Çevirdim Abdal Musa ya

Şeriat ta hayli durup
Tarikat Marifet görüp
Sırrı Hakka gönül verip
Çevirdim Abdal Musa ya

Varıp huzura girince
Muhabbet oldu derince
Kul Yusuf da mest olunca
Çevirdim Abdal Musa ya

Yusuf Aslan.

BU GÜNLER İÇİN Mİ BÜYÜTTÜK SENİ

Senin bu yaptığın nifakça oldu
Bu günler için mi büyüttük seni
İçim dolu gönlüm kırk parça oldu
Bu günler için mi büyüttük seni / Oğul

Hasta olduğumda beni sormayan
Koşup gittiğimde eve komayan
Boyun devrilede muraz almayan
Bu günler için mi büyüttük seni / Oğul

Basan, uyuz olur senin izine
Kimse yetişemez oldu tozuna
Yüz bin kere lanet olsun yüzüne
Bu günler için mi büyüttük seni / Oğul

Park bakçeler bizim dünek yerimiz
Her köşesi sanki oldu evimiz
Ey bre vicdansız zalim oğlumuz
Bu günler için mi büyüttük seni / Oğul

Kul Yusuf der aldı gam ile keder
Bilmem kimi edem kendime siper
Bir evlat ataya böylemi eder
Bu günler için mi büyüttük seni / Oğul

Yusuf Aslan.

OLACAKSA OLSUN HAKTAN İNAYET

Gönüller incisi güzel antalya
Güzelliği kadar bi de alamet
Bilsem getirirdim hayli kumanya
Umarım burada kopmaz kıyamet

Gram gram aldık aşı ekmeği
Doymadan bitirdik suyu yemeği
Unutmadık amma şükür etmeyi
Olmaz olsun senin gibi adalet

Saatlerce, adım adım dolandık
Sebil akan çeşmeleri aradık
Bir iki lokmayla doyarız sandık
Karnımız doymadan kalktık nihayet

Ey Kul Yusuf boşa üzülüp durma
Olacaklar olur kafanı yorma
Hele de gurbette eğlenip kalma
Olacaksa olsun haktan inayet.
Yusuf Aslan

VALLAHİ

Gidip gördüm antalya yı köylümü
Her biri birinden üstün vallahi
Bu gidişle bozacağım feylimi
Ara sıra yağdım estim vallahi

İster köyde olsun ister gurbette
İster cehennemde ister cennette
Selam olsun yedi karın köylüme
Hepisi de eşim dostum vallahi

Oğlun ile ordu olasın köylüm
Kızın ile komşu olasın köylüm
Özü sözü doğru ve asil soylum
İşte böyle benim neslim vallahi

Hepi köylüm hısım vede akrabam
Hepisiyle az çok vardır merhabam
Olsaydı gezerdim kötü arabam
Soyha kaderime küstüm vallahi

Her birinin ayrı degeri vardır
Sözleri tatlıdır sohbeti baldır
Der Yusuf sözümü diyecek andır
Benden üstün üstüm astım vallahi.

Yusuf Aslan.

POSTTAN DA OLUR.

Ey güzel dost sana nasihatım var
Yüz'de ısrar etme, Doksan da olur
Demeki kullardan şikayetim var
İnsan dediğinde, Noksan da olur

Sakın büyüklenme, Elde neler var
Gün yüzü görmemiş dilde neler var
Eli hor görüp de olma bahtiyar
Bir ben varım deme, Yoksan da olur

Hatamı kalkıp da yüzüme vurma
Gönlüme el sunup özüme girme
Dost deyip de beni, her zaman kırma
Öyle Dost Arayan, Dosttan da olur

Kul Yusuf der Hak var hemide hakk var
Ne ararsan Hakk'da, kör olma bak var
Ben her zaman derim kararı karar
Amma doğru diyen, posttan da olur.

Yusuf Aslan.

SÖZÜN ÜSTÜNE

Söz verenler çark ediyor
İzin üstüne üstüne
Develer gibi ıkıyor
Dizin üstüne üstüne

Ey benim yigit yoldaşım
Mektubunu aldım kışın
Kıymetli selamın başım
Gözüm üstüne üstüne

Beşiğe ayna bağlardı
Nenni nenni der sallardı
Anam sarıp sarmalardı
Bezin üstüne üstüne

Yetmiş derde deva imiş
Eskiden böyle söylenmiş
Hangi tat, tat verecekmiş
Tuzun üstüne üstüne

Deniz ateşe yanacak
Sanmayın ki yanmayacak
Her yerde bi def çalacak
Sazın üstüne üstüne

Kul kaderini görecek
Hemi de boyun eğecek
Bilmem hangi yel esecek
Azın üstüne üstüne

Yusuf Aslan a kıyamam
Dönüp gözünü oyamam
Kalkıp da bi söz diyemem
Sözün üstüne üstüne

Yusuf Aslan.

NE AR KALMIŞ NEDE HAYA

Şu insanlık batal olmuş
Sürüp gider boydan boya
Haram bile helal olmuş
Lanet olsun böyle huya

Her yanı açık, aldırmaz
Değip dokunsan sakınmaz
Yaşından bile utanmaz
Sanki ar namus bedava

Ben bir insanım demiyor
Aklına akıl ermiyor
İnsanlık böyle ölüyor
Neler derim saya saya

Kimi dürüst ve insandır
Kimi hayasız üryandır
Kul Yusuf der bu ne haldır
Ne ar kalmış nede haya

Yusuf Aslan.

GÖZÜM ARAR DURUR SENİ.

Neredesin ey güzelim
Gözüm arar durur seni
Gel de beraber gezelim
Özüm arar durur seni

Gözyaşlarımla ıslandı
Pustu duvara yaslandı
Gayrı telleri paslandı
Sazım arar durur seni

Elden ele gider oldun
Garip gurbet ele kondun
Özledi oğlum torunum
Kızım arar durur seni

Her sözü söylemez dilim
Her şeye uzanmaz elim
Der Yusuf benim kaderim
Yazım arar durur seni

Der Yusuf benim şu alın
Yazım arar durur seni.

Yusuf Aslan.